Anneler, Ağaçlar ve Kızları

Kitap kardeşliği ne güzel şeydir değil mi? Bir kitap üzerinden tanıdığınız insanların sohbeti de sarıp sarmalar sizi. İşte onlardan bir tanesi Seray Dündar Özkan. Nereden çıktı şimdi demeyin. 8 Ekim 2016 tarihli gazete yazımda Kitapkurdu Lilly üzerine yazmıştım. Yazının sonunu da "Doğadan ve kitaplardan yana olan anne babaların çocukları sarsın dünyayı" diye bitirmiştim. Çok şey geçmişti aklımdan bu yazıyı yazarken. Çevirmeni ile bir dönem aynı şehirde yaşamışız. Yazıda da bu ayrıntıya yer vermiştim. 24 Kasım Anadolu Lisesi'nden mezun olan Ece şimdi kendisine başka denizlerde yelken açıyor. Yolu açık zaten ve başarıları daim olsun diyebiliyorum kendi adıma sadece.

Çok klasik gelecek ama genelde birisini merak ettiğimde onun annesini de merak ediyorum. Seray hanıma ulaşmam da böyle oldu. Daha öncesinde illüstratör Ege Karadayı ile röportaj yaptığımda da direk annesine dair sorulara gitmişti aklım. Onun güzel annesi Sevtap Karadayı ile de internet üzerinden tanıştık. Annelerin çocukları üzerine etkilerini seziyorum uğraş alanlarında, cümlelerde, çizimlerde ve ifadelerde. Ege ve Ece de benim için bu anlamda örnek oldular. Ege'yle detaylıca konuştuk ve o, çocukluğuna dair güzel anıları paylaşırken ben de küçük bir cadımı büyütme konusunda tüyolar aldım kendime. Üstelik Ege bunun farkında bile değilken :) Ege'ye de söylemiştim, ondan çok annesini ve büyük bir insanın çocukluğundaki anne figürüydü aslında merakımı çeken.

Gelelim Seray hanıma. Onunla da bir gece vakti internet üzerinden tanıştık. Hem de aynı kurumda çalışmışız bir dönem. İnsan garip sahiden, demek ki beklenmedik bir zamanda yollarınız kesişebiliyor. Seray hanıma kızı Ece'yi sordum, çocukluğunu ve elimdeki kitabı. En çok da onun kızını anlatırken ki mutluluğunu hissettim sadece yazılı konuşmada. Kitapkurdu Lily'in çevirmeni Ece de aslında Lily'di. Yine sosyal medya aracılığıyla, kitabın çizeri Francesca Chessa ile de konuştuk. O da bana aslında Lily'nin kitabın yazarı Gillian Shields olduğunu söyledi. Demek ki Lily'ler az değil hayatımızda. Ne güzel, ne mutlu bize diye düşündüm her sohbette ayrı ayrı.

Seray hanım kitapları seviyor ve kızı küçükken ona bu dünyanın sihrini vermeye çalışmış. Kızı Ece de bu davete karşılıksız kalmamış elbette. Yoksa yukarıda gördüğünüz kitapları nasıl çevirebilirdi ki? Sevmeden yapılacak şey midir hem çocuk edebiyatında yer bulmak? Seray hanımla farklı dönemlerde annelik deneyimi yaşıyoruz evet ama benzer kaygılar ve isteklerle hareket ediyoruz gibi. İsteğimiz çocukların evrensel değerlerde büyümelerine destek olmak, dogmatik olandan onları sakınmak ve yaşamdan yana tavır almak. Şu iki resme bakar mısınız lütfen. Birisi ben, diğeri de Seray hanım. Beğendiğimiz şeyler aynı işte, ağaçlar ve kökleri.

Ben :) 

Seray hanım :) 

Bir kareden nerelere ulaştım değil mi? Ama Seray hanım evindeki küçük fideyi büyütüp bir ağaca dönüşmesini izliyor şimdilerde. Ama sadece kendi çocuğu için değil diğer çocuklar için de benzer telaşlarda olduğu için işi bitmeyenlerden. Çünkü az önce kargo geldi ve içinden yukarıda resmini eklediğim kitaplar çıktı. Hepsi ayrı ayrı güzeller. Söylemeye gerek var mı bilmiyorum ama Seray hanımın kızı Ece Özkan çevirmiş bu kitapları. Zevkle ve istekle okuyacağım küçük cadıma. Umarım o da ilerde zevkle okur başkalarına. Kökler toprağa daha sıkı sarılsın ve Lily'ler çoğalsın diye diliyorum en çok da. Seray hanım "umut oldunuz" demişsiniz ya, ben kendimden önce ebeveyn olup da çocuklar adına iyiyi isteyen tüm annelerde/babalarda/öğretmenlerde/akrabalarda... bulduğum umudu yansıtıyorum en fazla. Onlardan bir tanesi de sizsiniz. O gece internetten konuşurken bizim Lily'lerin resimlerini paylaşmıştık aramızda. Madem öyle, buraya not olsun ve kendi tarihlerine küçük bir iz kalsın diye ekliyorum onları da :)

Lily 1- Ece Özkan (1988)

Lily 2 - Armin Doğan (2011)

 Bu arada beni de unutmayıp çikolata yollamışsınız ya, en çok onun için teşekkür ederim :) Kitapkurdu Lily kitabı hakkındaki yazı için lütfen aşağıdaki linke bakınız.

                                        Metnin Yayınlandığı Gazete